بازاندیشی حق عینی و تحولات آن در حقوق فرانسه و ایران و تبیین چند تسامح حقوقی | ||
| نشریه پژوهش های حقوق ثبت | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 01 فروردین 1401 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22106/rlr.2022.526206.1026 | ||
| نویسندگان | ||
| رحیم پیلوار* 1؛ حاتمه صفری2 | ||
| 1دانشگاه تهران | ||
| 2کارشناس ثبت اسناد و املاک | ||
| چکیده | ||
| حق عینی سلطه ای قانونی است که مستقیماً بر اموال معین خارجی اعمال می‌گردد و در مقایسه با حق شخصی (دینی) امتیازات بیشتری برای صاحب حق دارد. این نهاد که ریشه در حقوق روم دارد طی تحولاتی طولانی، وارد حقوق فرانسه شده و "تکامل" یافته و در حقوق ایران هم نخست در قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی و سپس در قانون مدنی مورد اقتباس قرار گرفته است. این پژوهش سعی دارد ابتدا با مطالعه‌ای تاریخی و انتقادی، حق عینی را در حقوق روم و فرانسه مورد بررسی قرار داده و آخرین تحولات مفهومی آن را در حقوق فرانسه بیان کند و سپس نحوه ورود و جایگاه آن را در حقوق ایران تبیین و بررسی نماید جمع بین سنت‌های فقهی با این نهاد جدید چه مسایلی را ایجاد کرده است. به عنوان دستاورد پژوهش می‌توان گفت در حقوق مدنی و آیین دادرسی مدنی ایران تفکیک حق عینی از شخصی و آثار آن به رسمیت شناخته شده است ولی به علت وارداتی بودن این نهاد، "بعضاً" سه خلط صورت گرفته است یا دست کم زمینه این خلط موجود است: اول خلط بین عین معین در حقوق فرانسه با عین در فقه که اعم از عین معین و کلی است، دوم خلط بین امتیاز "قابلیت اعمال" که مختص حقوق عینی است با "قابلیت استناد" که مشترک بین حق عینی و شخصی است، سوم غیرمنقول انگاشتن هر گونه دعوی راجع به اموال غیرمنقول. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حق عینی؛ قابلیت اعمال؛ حق تقدم؛ حق تعقیب؛ عین معین؛ غیر منقول | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,024 |
||